Ξεκινάω εχθές το πρωί μες την καλή χαρά να πάω στο στρατόπεδο να ρυθμιστώ, αγώνας γαρ εστί συντόμως. Η έκπληξη μου ήταν σχετικά μεγάλη όταν αντίκρισα το παρακάτω θέαμα -σχετικά γιατί κατά βάθος ήξερα ότι ο χώρος δεν πληρούσε καμία ελάχιστη προδιαγραφή ασφαλείας και δεν ενοώ ασφαλείας βολής, όπου και η φυσική διαμόρφοση του χώρου την εξασφάλιζε αλλά και από την πλευρά μας έγιναν ενέργειες (σημάνσεις κλπ.)
Το να δω όμως τους στόχους διαλυμένους και τους τρίποδες κατεστραμμένους με μανία, δεν το άντεξα. Για μένα ήταν μέχρι εδώ, δεν έχω το κουράγιο να το προσπαθήσω παραπάνω.
Ιδού λοιπόν....
5 σχόλια:
Κρίμα ρε Άλεξ, αλλά ως ένα σημείο είναι και αναμενόμενο απο την στιγμή που οι στόχοι είναι εκτεθειμένοι. Και πάλι κρίμα...
Ελπίζω να βρεθεί σύντομα κάποιος χώρος με υποτυπώδη φύλαξη και υποδομή.
Πότε θα τα πούμε απο κοντά;
ελπίζω να καταλάβουν κάποιοι για ποιο λόγο έχουν χρησημοποιειθεί ευτελή υλικά για τα σταντ,που όμως και αυτο δεν τους σταμάτησε
Ο βανδαλισμός δεν σταματάει από το υλικό. Είναι βαθύτερες οι αιτίες. Δεν με ενδιαφέρει όμως η ψυχοσύνθεση του κάθε ηλίθιου. Με ενδιαφέρει όμως το τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα. Σκέφτομαι Σάββα σε ένα δημόσιο κάλεσμα συνάντησης των ενδιαφερομένων ώστε να θέσουμε τα θέματα σοβαρά και να προσπαθήσουμε να βρούμε σοβαρές λύσεις.
μαζί σου
Δημοσίευση σχολίου